24.09.20Oława
„Odkrywaj żucie każdego dnia”
Odkrywaj życie każdego dnia
Póki jeszcze trwa
Bo po to jest ci dane
Żeby było odkrywane
To co jest w tobie
I na zewnątrz ciebie
Na ziemi i w niebie
Więc otwórz oczy szeroko
A serce głęboko
I przeżywaj głębię każdego dnia
Niech raduje się i ubogaca dusza twa
I niech wzrasta każdego dnia
Molekułka
09.09.20.Oława
„Dziesiątki tysięcy negatywnych programów”
Umysł podświadomy śpi więc uchyl cichutko drzwi
I zrób wreszcie generalny porządek w nim
Dziesiątki tysięcy negatywnych programów
Przez wieki nam do niego powkładano
Dręczą nas nocą męczą w dzień
Kładąc na naszym życiu złowrogi cień
Dręczyć nas nie przestaną
Dokąd ich sobie nie uświadomimy
I ze swojej podświadomości nie uwolnimy
Zablokuj podświadomego umysłu drzwi
Nie pozwól negatywnych wiadomości kodować w nim
Molekułka
17.09.20.Oława
„Daje nam ultimatum”
Gdy płoniemy bezwarunkowej miłości płomieniem
Oczyszczamy swoje i świata sumienie
Jest nad czym pracować
Rozpalmy ogień fioletowego płomienia
I zacznijmy oczyszczać wszystkie nasze wcielenia
Nie ma się co ociągać wzywa nas matka ziemia
Daje nam ultimatum odlicza czas
Ostrzega nas ostatni już raz
Co to za ludzkie wyrodne wredne plemię
Tak brutalnie bezwzględnie krótkowzrocznie
Niszczy swoją własną matkę ziemię ?
Molekułka
07.09.20.Oława
„Co po nas zostanie”
Nasza teraźniejszość dzięki przeszłości powstała
I jeszcze na naszą przyszłość wpływ będzie miała
A co zostanie tylko doświadczenie naszej przeszłości
W geny wpisane i naszym potomkom podarowane
Więc zważajmy na nasze doświadczenia
Byśmy coś mądrego mieli do powiedzenia
Molekułka
04.09.20.Oława
„Wszystko zrozumiesz bez słów”
Językiem naszych dusz
Rozmawiamy sobie bez słów
Nikt niczego nie ukryje
Bo dusza każdą myślą promieniuje
Jeżeli wejdziesz na poziom dusz
Wszytko i wszystkich zrozumiesz be słów
Nikt cię nie oszuka już
Ale wejście na poziom dusz
To wysoki poziom rozwoju już
Lecz upadek z poziomu dusz
Bolesny bardzo będzie już
Molekułka
05.09.20.Oława
„Skołatany rozdygotany mózg”
Skołatany rozdygotany mózg
Ledwo dyszy kipi w nim i wrze
Tyle sprzecznych myśli kłębi się
Bombardowany ze wszystkich stron
Nie rozumie co od niego chcą
Ma już do prawdy wszystkiego dość
Jak się zbuntuje mrok ciemnej energii wypluje
Mur szklanej wirtualnej fasady runie
Poznamy prawdę ona nas wyzwoli
Z negatywnych programów i myślokształtów niewoli
Rozświetlimy wieków ciemności
Światłem prawdy i miłości
Światło prawda miłość harmonia i ład
Uratują nas i nasz cudowny świat
Molekułka
01.09.20.Oława
„Gdzie te piękne wizje kreowane przez telewizję”
Czy wiemy kogo wpuściliśmy do naszego domu
Czy potajemnie bez naszej wiedzy
Podrzucili nam coś sąsiedzi
Gdybyśmy im nie zaufali
Podrzucić szajsu byśmy sobie nie dali
Po cichu bez agresji i krzyków
Zabili w nas bojowników
I tworzą okrutnej niedoli czas
Gdzie te piękne wizje kreowane przez telewizję
Już się rozmyły bo to tylko wirtualne
Przedwyborcze wizje były
Molekułka
01.09.20.Oława
„Kto narzuca nam negatywne myślenie”
Kto narzuca nam negatywne myślenie cały czas
Kto fizycznym i mentalnym szajsem karmi nas
Skutkiem tego wszystkiego
Jest stworzenie człowieka bezwolnego
Komu na tym może zależeć
Byśmy w piękno świata przestali wierzyć
Czy się wreszcie obudzimy
Czy dalej pozwolimy sobą manipulować
I tak bezwolnie pozwolimy się wymordować
Molekułka
17.07.20.Oława
„Przestań marzyć przestań śnić ”
Przestań marzyć przestań śnić
Przestań w przeszłości tkwić
Zacznij tu i teraz wreszcie żyć
Bo minionych dni
Drugi raz nikt nie podaruje ci
Gdzie byś była co byś zrobiła
Gdybyś w swoim tu i teraz żyła
Tyle zmarnowanych lat
Zobacz jak za ten czas zmienił się świat
A ty tylko się postarzałaś
I nawet tego zauważyć nie umiałaś
Tobie się wydaje że przyszłaś tu marzyć i śnić
A ty życie dostałaś by żyć
Molekułka
02.09.20.Oława
„Serca ciszę tylko w ciszy umysłu usłyszę”
Serca cisze tylko w ciszy umysłu usłyszę
Ale to nie proste ciszę umysłu usłyszeć
Kiedy tysiące myśli swoich i nie swoich słyszę
Nawet jak słuch wyłączę to nie pomoże
Bo myśli w mojej głowie bezdźwięcznie tworzę
Nawet jak śpię
W ciszę mego serca wsłuchać nie mogę się
Tworzę senne myśli i obrazy raz za razem
W jednym śnie mieszanka myśli i obrazów
Dziwacznych kłębi się
Umysł to niezrozumiały twór
Tyle tworzy nowych myśli i nowych ról
Myśli jak rwąca górska rzeka
Jedna drugą goni
Jedna na drugą nie poczeka
Jak krople spadające rwącą kaskadą wody
Docierając do oceanu zwalniają bieg
By w wszechoceanie myśli zanurzyć się
Może jak zanurzę się wszechoceanie
Ciszę umysłu osiągnąć będę w stanie
Molekułka
